Werkwijze Osteopaat Haarlem

De anamnese

Bij het eerst bezoek zal de osteopaat de vragenlijst die u heeft ingevuld met u doornemen. Er wordt ondermeer naar de klachten gevraagd. Hiervoor wordt uitgebreid de tijd genomen, om de ontstaansgeschiedenis van uw klacht en een mogelijk verband tussen (eventueel) verschillende klachten te situeren. Na de anamnese volgt het onderzoek.

Het osteopathisch onderzoek

Tijdens het onderzoek zal de osteopaat met zijn handen voelen en onderzoeken hoe het met de beweeglijkheid van uw lichaam is gesteld. Zo nodig zal door middel van een reflexhamer, radeerwiel en safety-testen het neurologisch systeem getest worden. Daarnaast kan de osteopaat met speciale manuele technieken voelen hoe het met de beweeglijkheid gesteld is van verschillende orgaanzones. De osteopaat gaat bij het onderzoek uit van drie systemen die elkaar beïnvloeden :

 

– Het pariëtale systeem. Dit systeem houdt zich bezig met gewrichten, kapsels, wervels, botten en spieren. Als er een bewegingsbeperking van de rug of van de nek is ontstaan, dan beweegt er vaak een wervel niet goed meer. Door een voorzichtige mobilisatie of zachte manipulatie van deze wervel kan de beweeglijkheid weer hersteld worden.

– Het viscerale systeem. Dit betreft de organen en de bindweefselvliezen om de organen heen. Hier beweginsverlies door mobilisatie worden verminderd. Hierdoor wordt de beweging tussen de organen bevorderd waardoor de doorbloeding, de bezenuwing en de lymfecirculatie van de betreffende organen en omliggende weefsels verbeteren.

– Het cranio-sacrale systeem. Hiertoe behoren de hersenen, schedel en het heiligbeen (sacrum). Het heiligbeen situeert zich net boven uw stuitje. Tussen de schedel (cranium) en het heiligbeen (sacrum) hangen de hersenvliezen ter bescherming van het kwetsbare ruggenmerg en de hersenen. Tussen deze vliezen bevindt zich hersenvocht.

 

Osteopathische behandeling

De osteopaat zal bij iedere behandeling rekening houden met de fysische, emotionele en psychische blokkades. De aanpak van de behandeling kan variëren van heel subtiel tot vrij stevig, waarbij het menselijk lichaam altijd wordt gerespecteerd.

Osteopathie gaat uit van het feit dat de mens één geheel is en dat alle afzonderlijke delen van het lichaam elkaar beïnvloeden. Daarnaast kan en moet alles in het lichaam bewegen. Wanneer er ergens in het lichaam bewegingsverlies is, kan dat ook verlies van de functie betekenen. De mens heeft een zelfregulerend vermogen, een osteopaat probeert dit vermogen te stimuleren of te activeren. Ogenschijnlijk werkt de osteopaat alleen aan de buitenkant van het lichaam, maar in werkelijkheid worden ook de diepere weefsels behandeld.

Bij forse blokkades in de rug, nek of bekken kan het nodig zijn deze blokkade te herstellen omdat het verstoorde bewegen van wervels, ribben en/of het bekken invloed kan hebben op de zenuwbanen, bloed- en lymfevaten met als gevolg een verstoring van het evenwicht in het lichaam. De reactie op een osteopathische behandeling is bij iedereen anders. Het kan in het begin gepaard gaan met toename of afname van de symptomen, met hoofdpijn, koude/warmte sensatie, vermoeidheid en bijvoorbeeld emotionele reacties.